مارکی دوساد که زایش بیماری سادیسم را برعهده داشته همه آنچه را دیگران در نهانخانه‌ ذهن خود پنهان می‌کنند برملا کرده است. به باور من تنها نویسنده‌ای که باغریزه به مبارزه با غریزه‌پرستان و اشاعه دهندگان فسق و فجور رفته، دوساد است. اگرچه خواندن رمان‌های او سخت و گاهی بسیار حال بهم زن است اما فقط یک جانی می‌تواند نشان دهد چگونه یک جانی از عذاب دیگری لذت می‌برد. در این یادداشت محوریت کلام را بر «120 روز در سدوم یا مکتب لیبرتی‌نِسم» گذاشته‌ام و سعی می‌کنم مقارن با فصلی از آزردگی روانی این نویسنده پیش‌روم که تا به امروز به آن کم‌تر پرداخته شده و حتی پازولینی در فیلم خود چیزهایی از مکتب غریزه‌پرستی ساد را نگفته است.
زبان سرخ سر سبز می‌دهد بر باد
وقتی صحبت از داستان و داستایوفسکی در «جنایت و مکافات» می‌شود و این‌که چرا او وسط داستان عاشق شخصیت خلق کرده‌اش شده و به نوشتن «قمارباز» می‌پردازد، ادبیات خیلی هم چیز خوبی‌ است اما همین که قرار است از مارکی دوساد و شخصیت‌هایش بنویسیم ادبیات او خطرناک و مضر شناخته می‌شود دلیل آن چیست؟ انسان هنگامی که به نوشتن می‌پردازد همه آن‌چه را در ناخودآگاهش دارد آماده به خدمت می‌کند و اتفاقا این چگونگی ترجمه او از ناخودآگاهش است که داستان‌ها را به‌وجود خواهد آورد. وقتی می‌گوییم ساد مثلا در «ژوستین یا بدبختی‌ها اخلاق» کنایه‌های تامل‌پذیری به هراُبژه اخلاقی تا به امروز پذیرفته شده می‌زند دقیقا از چه صحبت می‌کنیم. سادیسم ظاهرا یک بیماری آزارگر است که دو وجه خودآزاری و دیگر آزاری دارد. اساسا روانشناسی علمی دوچندان تجربی است و این علم در شناخت و درمان هر عاملی که ناتوان باشد آن را اختلال می‌نامد. شیدایی ساد برای نوشتن چنین رمان‌هایی مهم است و در نهایت لذتی که از نوشتن می‌برد؛ پرسش بزرگی که به وجود می‌آید آن است که آیا مولف با آن‌چه روایت می‌کند موافق است یا خیر؟ در هنر همواره دیدگاه این است که هنر از هنرمند جدا است. یعنی ممکن است اثری را از فلان‌کس ببینیم یا بشنویم که اصلا به شخصیتی که در میان دوستانش داشته ربطی ندارد. اما جالب‌تر است که بدانیم ساد خود چندین‌بار برای ارتکاب به چنین اعمالی دستگیر و محکوم شده است. آیا مولف واقعا سر سبز داشته و با زبان سرخش خواننده را آزار می‌داده؟. نکته تامل برانگیز رمان «120 در سودوم» وجود صعود و نزول خط فرضی در داستان و پایبندی نویسنده به قواعد است. حتی قوانینی که آن چهار لیبرتین‌ها وضع می‌کنند در راستای اصول داستان نویسی است. تا به اینجا فهمیدیم راوی کارش را بلد است. حال باید ببینیم چرا راوی انقدر با اخلاقی که ما آن را انسانی می‌دانیم مشکل دارد؟
هیچ‌چیز قطعی نیست
ساد در مشخصا رمان مورد بحث امیالی را در روان انسان آزاد می‌کند که پیش از آن اقلیتی در خفا انجام می‌دادند. این امیال آزاد شده هیچ ربطی به موهبت‌های روانی یا شخصیتی ندارند بلکه اساسا از طمع و گرایش ذات انسانی به خشونت و لذت بیشتر دفاع می‌کند. چهار لیبرتین را می‌بینیم که مولف آن‌ها را آزادیخواه می‌‌نامد!! آیا واقعا آن چهارنفر آزادیخواه هستند؟ نویسنده در زیرمتن به این مهم اشاره دارد که ثروت زیاد مانند فقر انسان را به عمیق‌ترین چاه‌های جنایت و لذت می‌کشاند. همانطوری که یک فقیر با دزدیدن یک عدد میوه از میوه‌فروش خوشحال پا به فرار می‌گذارد در رمان مورد بحث ساد نشان می‌دهد چگونه مثلا یک دوک می‌تواند با انواع سواستفاده اخلاقی از یک دختر جوان باکره همان شادی را بچشد. از سویی دیگر او این مکتب را زائیده و سپس خود بزرگ‌ترین منتقد آن است. اول در رمان‌های خود شرح می‌دهد چگونه می‌شود با فسق و فجور و وضع قوانین کاملا مطابق امیال غریزی لذت برد سپس نشان می‌دهد آنان که مورد سواستفاده قرار می‌گیرند چه دردی می‌کشند. البته مشخصا در فیلم پازولینی دوساد اشاره تلویحی و مکتبی شده و تفکرات منحرف او مورد سو استفاده قرار می‌گیرد. این تفکرات لبرتینی هیچ ربطی به فاشیسم ندارد که اگر عمری باقی بود در یادداشت‌های دیگر به آن اشاره خواهم کرد. پازولینی اگرچه فسق و فجور را به بهترین و منزجرکننده‌ترین شکلش نمایش داده اما این نمایش هیچ ربطی به ساد و عنوانی که برای فیلمش انتخاب کرده ندارد سینمایی «قلم‌پرها» اگرچه هارتباطی به زندگی دوساد پیدا نمی‌کند اما هنرمندانه جفری راش نقش یک شیدای نویسنده که حتی با خون خودش بر دیوار زندان داستان می‌نویسد را بازی می‌کند. ساد عنوان بسیار هیجان‌برانگیزی است اما بهتر است قبل از هیجان‌زده شدن او و تفکراتش را بشناسیم بعد نشان دهیم چگونه از آزارگری با ادبیات رنج می‌برد. او فقط لذتی را در خواننده بیدار می‌کند که خواننده از بروز آن خودسانسوری
 می‌کند.
 

فارس: رمان «چایت را من شیرین می‌کنم» برای چهاردهمین بار منتشر شد.رمان چایت را من شیرین می‌کنم در قالب داستانی جذاب از زندگی سارا دختری ایرانی می‌گوید که از کودکی به همراه خانواده‌اش در آلمان زندگی می‌کند. پدر خانواده از اعضای قدیمی سازمان مجاهدین خلق است و میانه خوبی با دین و اسلام و تشیع ندارد و همین مسأله نیز به فرزندانش سرایت کرده است.بعد از مدتی پسر خانواده ناپدید می‌شود و سارا برای پیدا کردن برادرش دانیال به آب و آتش می‌زند و در جستجوهایش متوجه می‌شود دانیال جذب گروه داعش شده و به سوریه رفته است .اما این آغاز ماجراهایی پیچیده و تودرتو در زندگی سارا می‌شود که او را از آلمان به ترکیه و سوریه می‌کشاند. این رمان را کتابستان در ۳۶۸ صفحه و با قیمت ۲۰۰ هزار تومان روانه بازار نشر کرده است.

روابط عمومی پروژه: نمایش میدانی «تنهاتر از مسیح» با روایتی از تاریخ اسلام به کارگردانی حسین بزرا در بوستان ولایت اجرا می‌شود، فرزین محدث بازیگر خوب سینما، تئاتر و تلویزیون بعد از تماشای این نمایش با بیان این که نخستین بار است یک نمایش میدانی را تماشا می‌کند، گفت: دیدن این سبک نمایش برایم جالب بود و مشخص است برای ساخت آن زحمت زیادی کشیده شده. این که نمایش دارای سه قسمت است و مخاطبان در میان آن قرار می‌گیرند و شاهد قصه هستند و دکورها مدام تعویض می‌شوند از اتفاقات خوب ساختاری «تنهاتر از مسیح» است.این بازیگر ادامه داد: قصه نمایش در مجموع مخاطب را سرگرم می‌کند و در حین اجرا شاهد بودم خیلی‌ها تحت تأثیر قرار گرفته‌اند که اصلاً هدف نمایش هم همین بوده و منطبق با عواطف و احساسات مخاطب ساخته شده و موفق عمل کرده است.محدث در پایان گفت: به نظرم نکته خاص نمایش این است که طبق گفته سازندگان، به صورت خودجوش جلو می‌رود و حمایت خاصی از آن نمی‌شود و تمام هزینه‌ها از طریق نذر فرهنگی توسط خود مردم و خیران تامین می‌شود. به عقیده من این اتفاق یک حسن است و امیدوارم علاقمندان «تنهاتر از مسیح» را تماشا کنند و از آن لذت ببرند.

هنرآنلاین: علی نصیریان بازیگر پرتوان تئاتر، سینما و تلویزیون عنوان کرد که تمام عمر خود را برای بازیگری گذاشته است. علی نصیریان بازیگر پرتوان تئاتر، سینما و تلویزیون به مناسبت سالروز افتتاح موزه سینما در باغ فردوس با بیان اینکه عمر خود را برای بازیگری گذاشته است، گفت: من اولین کلاس تئاتر را در سال ۱۳۲۹ رفتم و هیچ کار دیگری در کل زندگی خود به جز بازیگری در سینما و تئاتر انجام ندادم، فقط روی این حرفه متمرکز بودم و همه زندگی‌ام را برای بازیگری گذاشتم.
وی ادامه داد: اگر فردی وارد حیطه هنرهای دیگر مانند نقاشی، شاعری، خطاطی و … هم شود به همین شکل است؛ باید عمر خود را برای هنر مورد علاقه‌اش بگذارد و درباره آن تحقیق و پژوهش کند تا کار مفیدی انجام بدهد.
نصیریان با بیان اینکه یک بازیگر تئاتر باید دوره‌های تئاتری ببینید و تحقیق کنند، عنوان کرد: یک بازیگر تئاتر باید بداند طنز و کمدی در تئاتر چه سیری در قبل از جنگ جهانی دوم و بعد از جنگ جهانی اول داشته زیرا جنگ‌ها تاثیرات زیادی روی تئاترها داشته است. به عنوان مثال، تئاتر پوچی بعد از جنگ دوم به دلیل فشارهای روانی ناشی از کشتارها و خونریزی‌ها، نابودی‌ها که همه از تاثیرات اجتماعی است، به وجود آمد.وی با بیان اینکه همیشه عشق بازیگری داشته است، بیان کرد: این عشق همیشه در ارتباط با مردم و برایم بسیار جذاب و گیرا بوده و هنوز هم به همین شکل است؛ اینکه روی صحنه باشم و در این امر ۱۰۰ درصد ارتباط ذهنی و فکری بین بازیگر و تماشاگر به وجود می‌آید که این امر برای من خیلی جذاب بود و هنوز هم هست یعنی امتیاز اصلی یک بازیگر رابطه انسانی است؛ یک رابطه انسانی و مطرح کردن یک فکر، نظر، ایده و در میان گذاشتن با انسان‌های دیگر است.
نصیریان مطرح کرد: خدا رحمت کند آقای رشیدی یک بار به من گفت بازیگری بعد از کار در معدن، دومین کار سخت دنیا است زیرا بازیگر در یک موقعیت خطیری قرار می‌گیرد که باید متمرکز روی یک نقش با خصوصیات جامعه شناسانه، روان شناسانه و … باشد بنابراین بسیار سخت و مهم است. من معتقدم برای عمیق شدن در بازیگری باید میدانی وارد عمل شوید، کتاب بخوانید، الهام بگیرید و یا فکر کنید.
وی با بیان اینکه بخش عمده کار در بازیگری تخیل است، بیان کرد: سختی کار بازیگری در این است که از یک طرف باید متمرکز روی شخصیتی که قرار است خلق کنید، شوید و آن را روی صحنه تجسم دهید و در عین حال که نقش را تظاهر می‌کنید باورپذیر باشد.

سریال «عاشورا» بخشی از مجاهدت‌های فرمانده لشکر عاشورا، شهید مهدی باکری و برادرش حمید باکری را روایت می‌کند.
چند هفته است که رسانه ملی باب جدیدی از مینی سریال ها را روانه آنتن کرده است؛ «عاشورا» نسخه سریالی فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» که از جمعه شب 27 مرداد روانه آنتن شبکه یک سیما شد. این سریال تا هفته دفاع‌ مقدس روی آنتن خواهد بود و همچنین قرار است در هفته دفاع‌ مقدس هر شب این 7 قسمت پخش شود.  پروژه سریال شهید باکری که نام‌های مختلفی را به خودش دید، در نهایت تحت عنوان «عاشورا» به پخش رسید. البته نسخه سینمایی‌ این سریال با نام «موقعیت مهدی» روانه رقابت در بخش سودای سیمرغ  چهلمین جشنواره فیلم فجر شد. هادی حجازی‌فر به عنوان کارگردان اثر موفق شد در جشنواره فیلم فجر جایزه بهترین کارگردانی فیلم اول را دریافت کند.  حجازی‌فر در این مراسم بعد از دریافت جایزه خود گفت: «سینما در این ۶ سال خیلی با من مهربان بود و من قدردان تک‌تک اهالی سینما هستم و امیدوارم جبران کنم. یک شوخی بکنم، سر آرای مردمی‌که آن اتفاقات افتاد، الان هم فهرست جوایز جشنواره لو رفته است، باور کنید این دیگر کار بچه‌های «موقعیت مهدی» نبود! از بچه‌های گروهم تشکر می‌کنم؛ مومن‌ترین آدم‌ها به کاری که کردند، بودند. از همه چیز گذشتند، بدون دستمزد کار کردند. این جایزه برای شما و خانواده‌های شماست. ما آمده‌ایم بمانیم، این تازه اول کار است». شهدای دفاع مقدس قهرمانان واقعی کشور هستند که پرداختن به آنان در قالب‌های مختلف هنری تا آثار مکتوب برای مردم جذاب است و در این میان مدیوم سینما و تلویزیون از مهم‌ترین قاب‌هایی است که مخاطب را به سمت خود جذب می‌کند.  از سویی پرداختن به فرماندهان شاخص دوران دفاع‌ مقدس که الگوهای تمام عیاری برای نسل جدید هستند، اهمیت وافری دارد و می‌طلبد صداوسیما و دیگر نهادهای فرهنگی توجه ویژه‌ای به این موضوع داشته باشند.
 سریال «عاشورا» بخشی از مجاهدت‌های فرمانده لشکر عاشورا، شهید مهدی باکری و برادرش حمید باکری را روایت می‌کند.  این اثر نخستین ساخته‌هادی حجازی‌فر و محصول مرکز سیما‌فیلم است که توانست در اکران سینمایی، عنوان پرفروش‌ترین فیلم دفاع‌ مقدسی تاریخ سینمای ایران را از آن خود کند. این اثر مورد تمجید رهبر انقلاب نیز قرار گرفت. هادی حجازی‌فر، ژیلا شاهی، وحید حجازی‌فر، معصومه ربانی‌نیا، وحید آقاپور و روح‌الله زمانی در سریال «عاشورا» نقش‌آفرینی می‌کنند.  «حسن نجاریان» تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفت‌وگویی درباره فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» گفت: فیلم به عنوان یک اثر مستقل از سریال در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد که خوشبختانه توانست علاوه بر نظر مردم، نظر مخاطبان و کارشناسان را هم جلب کند. ما که کار جنگی ساخته‌ایم و در جریان ساخت آثاری از این دست بودیم، می‌دانیم کار جنگی ساختن بشدت سخت و طاقت‌فرساست و حمایت‌ها بیشتر در گفتار افراد است و در عمل حمایت کمی می‌شود در زمان تولید هم حجازی‌فر از عدم حمایت برخی ارگان‌ها و نهادها گلایه‌مند بود اما با همه مشکلات توانست کاری آبرومند و خوب بسازد که از همه نظر قابل دفاع است.
تیتراژ سریال عاشورا براساس وصیت شهید باکری است
 برادران باکری و برشی از تاریخ قصه برادران باکری هم قصه عجیبی است. در سال‌های بعد از فتنه 88 با تلاش برخی برای روایت نادرست از این خانواده شهید تقدیم‌کرده به انقلاب اسلامی، اسم برادران باکری بیشتر در فضای عمومی جامعه و رسانه‌ها مطرح شد.  مهدی باکری برادر وسط است که فرماندهی لشکر عاشورا را در دوران دفاع‌ مقدس بر عهده داشت. این لشکر شامل رزمندگان بسیجی و سپاهی شمال غرب کشور بود. او متولد 1333 بود که 25 اسفند 1363 به شهادت رسید. او قبل از دفاع‌ مقدس هم مدتی شهردار ارومیه بود و در دانشگاه تبریز تحصیل کرده بود.  شهید باکری در عملیات‌های فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان، مسلم بن عقیل، والفجر مقدماتی، والفجر ۱، ۲، ۳ و ۴، همچنین عملیات خیبر حضوری فعال داشت. وی در خلال اجرای عملیات بدر در روستای حریبه بر اثر اصابت گلوله مستقیم نیروهای عراقی شهید شد، سپس گروهی داوطلب برای بازگرداندن پیکر وی اقدام کردند که در حال بازگشت، قایق آنها مورد اصابت موشک «آر‌پی‌جی» قرار گرفت و پیکر تمام آنها در اروندرود مفقود شد.  حمید باکری برادر کوچک‌تر است که به نوعی جانشین برادر در لشکر 31 عاشورا بود که به شهادت رسید. حمید که متولد آذر 1334 بود، سال 62 یک سال قبل‌تر از مهدی به شهادت رسید. وی در عملیات‌های رمضان، فتح‌المبین، بیت‌المقدس و والفجر ۲ حضور داشت و در حین اجرای عملیات والفجر ۱ بشدت مجروح شد. حمید باکری اسفند ۱۳۶۲ در خلال انجام عملیات خیبر، بر اثر اصابت مستقیم گلوله «آرپی‌جی» در جزیره مجنون شهید شد و پیکرش در میدان نبرد باقی ماند و هیچ‌گاه به کشوربازگردانده نشد.  برادر کوچک‌تر علی باکری که در زمان حکومت شاه به شهادت رسید، با سازمان مجاهدین خلق که هنوز مارکسیست نشده بود، همکاری داشت و به همین دلیل دستگیر شد و در نهایت به شهادت رسید.  حالا با همه کش‌وقوس‌ها و با تاخیرهای چند باره بالاخره نسخه سریالی «موقعیت مهدی» به آنتن تلویزیون رسیده است.  تجربه نشان داده هر وقت این نوع آثار از سر رفع تکلیف، نه تکلیف و توسط افراد ضعیف ساخته می‌شود، به ضد خود تبدیل می‌شود. یعنی فیلم دفاع مقدسی ساخته می‌شود که ارزش‌های این دوران و شهدا را معرفی کند اما به قدری ضعیف از کار در می‌آید که کسی حاضر به تماشای آن نیست و به سرعت به فراموشی سپرده می‌شود.
مجید عصری، خواننده تیتراژ سریال عاشورا نیز در گفت وگو با رسانه ها گفت: کل تیتراژ پایانی سریال، براساس جمله «خدایا مرا پاک بپذیر» که در وصیت‌نامه شهید باکری آمده ساخته شده است.
  اما پر بودن سینما‌ها در زمان اکران «موقعیت مهدی» و همچنین پیگیری مخاطب برای پخش آن از تلویزیون نشان می‌دهد وقتی کار دفاع مقدسی با‌کیفیت ساخته می‌شود، بر خلاف تصور برخی که بیان می‌کنند این نوع سینما مخاطب ندارد اتفاقا مخاطب گسترده‌ای هم دارد، بویژه نسل جوان که دنبال حقیقت و هستند و اگر اثر باکیفیتی ببینید، آن را پس نمی‌زنند.
یکی از نکات مهمی که وجود دارد این است که برخی ها معتقدند افتتاحیه در خور و شایسته برای این اثر تلویزیونی گرفته نشد! مسئله ای بسیار مهم که هنوز بعد از گذشت چندین قسمت هیچ واکنشی از سوی تولید کنندگان این مجموعه صورت نگرفته است و انتظار می رود اختتامیه باشکوهی برای آن گرفته شود.

پارتی نداشته!
مهر: علیرضا قاسم‌خان تهیه‌کننده فیلم سینمایی «ستون ۱۴» به کارگردانی امیرحسین همتی که روزهای پایانی اکران عمومی خود در سینماها را طی می‌کند، درباره وضعیت فروش این فیلم گفت: به نظرم صحبت درباره شرایط فروش فیلم‌ها در وضعیت فعلی سینماهای کشور، بیشتر از جنس حرف‌های انتزاعی است. چراکه قبل از وضعیت فروش یک فیلم، ما باید درباره وضعیت سینمای ایران صحبت کنیم. سینمای ایران امروز با فراگیری پلتفرم‌ها و مدل‌های تازه تماشای فیلم‌ها مواجه است که پیش‌تر درباره آن فکری نکرده بودیم و برای احیای خود نیاز به بازاندیشی در این حوزه‌ها دارد.وی در پاسخ به اینکه در همین شرایط هم فیلم‌هایی هستند که فروش خیلی خوبی را تجربه می‌کنند، توضیح داد: در این زمینه دلیل اصلی را باید در نوع ارتباط سینمای ایران با جامعه ایرانی جستجو کرد.
او آقا زاده نیست
این تهیه‌کننده درباره نسبت امیرحسین همتی کارگردان جوان فیلم «ستون ۱۴» با یکی از چهره‌های سیاسی معاصر و تأثیر این آقازادگی بر ورود این کارگردان به عرصه حرفه‌ای سینما بیان کرد: واقعیت این است که این مباحث معمولاً برای حاشیه‌سازان جذاب است اما از نظر من آن کسی که منتقد سینماست، باید محصول نهایی را مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد. اگر فیلم را دیده باشید، رگه‌هایی از استعداد کارگردانی این فیلمساز جوان را در آن دیده‌اید. امیرحسین همتی تحصیل‌کرده سینما و معماری است و تجربه بازیگری در کشورهای دیگر را دارد و حتی درس بازیگری را در ایتالیا دنبال کرده است از این منظر بحث آقازادگی، به آن معنای منفی که در کشور ما مرسوم است، درباره او اصلاً صدق نمی‌کند. من در این مدت تنها یک بار پدر آقای همتی را از نزدیک دیدم و حتی وقتی به شوخی گفتم شما که مسئول بانک مرکزی بودید، کمک کنید تا فیلم پسرتان ساخته شود، خیلی جدی گفت که خودش باید روی پای خودش بایستد.
فیلم به شدت توانا است
وی تأکید کرد: کارگردان فیلم «ستون ۱۴» یک کارگردان فیلم‌اولی اما به‌شدت تواناست. بازیگران فیلم هم غیر از خانم حجار شاید در فیلم‌های سینمایی کمتر دیده شده‌اند اما با فیلم ما بازی آن‌ها هم به چشم آمد. یکی از صاحبان سینماها به من می‌گفت ما فیلم شما را در برخی روزها با ظرفیت کامل اکران می‌کردیم و در برخی روزها با ظرفیت نیمه اما جالب این بود که در هر ۲ حالت بعد از اتمام فیلم مخاطبان می‌نشستند و تیتراژ را نگاه می‌کردند. نوع روایت و ساختار این فیلم به گونه‌ای بوده که مخاطب سینمارو را پای خود نشانده است.

«سه کام حبس»؛ فاصله فیلمساز از سینمای جشنواره‌پسند
ایرنا: به نظر می‌رسد سامان سالور به مرور و پس از «سیزده ۵۹»، به سمت سینمایی گام برداشته که هم مضامین اجتماعی قوی دارد، هم بازیگر حرفه‌ای و هم قابلیت جذب مخاطب. «سه کام حبس»، تازه‌ترین فیلم او، تا امروز بهترین فیلم کارنامه فیلمسازی است که با ساخته‌های نخستینش بیشتر متمایل به سینمای جشنواره‌پسند بود.
فیلم سه کام حبس، غافلگیری‌های بسیاری دارد و این امتیازی است که نباید دست کم گرفت. به ویژه در سینمایی که فیلم‌ها و روایت‌ها و بازیگرانش بسیار تکراری شده‌اند.
زندگی نسیم (پریناز ایزدیار) پس از تصادف شوهرش مجتبی (محسن تنابنده) مدام دچار بحران می‌شود. بحران‌ها آنها را تا مرز ویرانی می‌برد. در نهایت اما اقدام پلیس جوان فیلم در بازگرداندن حلقه‌ها، هم تمهیدی برای نمایش فیلم (با توجه به فضای آن) و تطهیر پلیس است، هم نقطه انتها بر تلخی بی‌پایانی که زندگی نسیم و کل فیلم را فرا گرفته است.
آنچه سه کام حبس را به فیلمی تاثیرگذار تبدیل می‌کند، روندی است که در خلق شخصیت‌ها و مناسبات واقعی و جزییات دارد. جسارت فیلمساز در نمایش رنج، زشتی و کژی‌های فردی و اجتماعی، به نفع جذب مخاطب کمرنگ نمی‌شود و فضایی واقعی را بر فیلم حاکم می‌کند.
اغلب آدم‌های قصه، درگیر مشکلاتند. آنچنان که نسیم را هم گرفتار می‌کنند و چون سیلاب، او را همراه خود می‌برند. پنهان‌کاری و پیامدهایش، یکی از مهمترین مضامین فیلم است. سیگار کشیدن نسیم در خلوت، گرفتگی چاه و اعتیاد مجتبی به شیشه و فوران فاضلاب در سراسر خانه، اشاره‌های درست فیلمساز به وضعیتی است که انتخاب‌ها و رویکردهای هر یک از ما می‌تواند منجر به آن شود. در چرخه آدم‌های فیلم، خانم سماوات (متین ستوده) و پیرزن (مریم بوبانی) که پاک و شریف و متعهدند، از گرفتاری مصون نیستند.در کنار انتخاب درست و حضور خوب ایزدیار و تنابنده در نقش‌های اصلی نقش خوب نوشته شده پرستار با بازی سمیرا حسن‌پور هم در یاد می‌ماند. فیلمساز به اغلب شخصیت‌هایش فرصت دفاع می‌دهد. مجتبی می‌گوید برای حل مشکلاتش به فروش مواد روی آورده، پرستار سرطان دارد، پسر پیرزن بیمار و معتاد است و نسیم برای نجات خانواده کوچکش باید مواد بفروشد. این گونه است که فضای تاریک و تلخ فیلم باورپذیر و علت رفتار شخصیت‌ها منطقی می‌شود.فیلم سامان سالور از معدود فیلم‌هایی است که به مسئله اعتیاد نگاهی متفاوت دارد و از این منظر، قابل توجه است.سه کام حبس، در دل سیاهی تمام می‌شود. سرباز رفته و نسیم، حلقه‌ها را پس گرفته. سخت است بتوان فکر کرد زندگی به قبل از بیماری مجتبی برمی‌گردد؛ اما فردا، روز دیگری‌ست...